S obzirom na to da su nadležni organi savjesno i detaljno ispitali da li postoje razlozi za primjenu principa „non refoulment" (zabrane vraćanja), te utvrdili da ne postoje razlozi za primjenu navedenog principa i o tome dali jasno obrazloženje, Ustavni sud zaključuje da u konkretnom slučaju, u postupku odlučivanja o apelantovom zahtjevu za odobrenje međunarodne zaštite, nije prekršeno apelantovo pravo na zabranu mučenja, nehumanog ili ponižavajućeg postupanja ili kažnjavanja iz člana II/3.b) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 3. Evropske konvencije.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-5148/10 od 9. februara 2011. godine, stav 49, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 48/11, ekstradicija i deportacija, nema povrede člana 3. Evropske konvencije
„(...) u predmetnim slučajevima još uvijek nisu donesene tužilačke odluke, što i jeste cilj istrage, pa se u tom smislu čine donekle opravdanim navodi apelanata da istražni postupci pred Tužilaštvom BiH traju dugo (iz odgovora na apelacije CJB Bijeljina i Okružnog tužilaštva u Bijeljini proizlazi da su izvještaji u vezi s događajima iz apelacija proslijeđeni Tužilaštvu BiH u junu, odnosno augustu 2007. godine). U tom kontekstu Ustavni sud podsjeća da je istražni postupak samo jedan segment u procesuiranju i kažnjavanju odgovornih za krivična djela, a da je cilj svake istrage donošenje tužilačke odluke, ma kakva ona bila. Posmatrajući s tog aspekta, Ustavni sud uviđa patnju i bol apelanata zato što istražni postupci pred Tužilaštvom BiH još uvijek nisu okončani donošenjem adekvatne tužilačke odluke." (...) „S obzirom na sve navedeno, uzimajući u obzir odgovore Tužilaštva BiH da su istražni postupci u toku i da su s aspekta pozitivne obaveze države nesporno preduzete i još uvijek se preduzimaju odgovarajuće mjere na rasvjetljavanju događaja iz apelacije, i pored činjenice da istražni postupci još uvijek nisu okončani, Ustavni sud navode apelanata o neaktivnosti nadležnih organa na rasvjetljavanju događaja iz apelacija i dovođenje tih navoda u kontekst kršenja prava iz člana II/3.b) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 3. Evropske konvencije smatra neosnovanim." Nema povrede apelantovog prava iz člana II/3.b) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 3. Evropske konvencije jer su nadležni organi preduzeli odgovarajuće aktivnosti s ciljem da rasvijetle okolnosti događaja opisanih u apelaciji, te i sada preduzimaju aktivnosti s ciljem da okončaju istražni postupak, čime nadležni organi suštinski u predmetnom slučaju ispunjavaju svoju obavezu, u skladu s pozitivnopravnim propisima. S druge strane, činjenica da predmetni postupak još uvijek nije rezultirao donošenjem adekvatne tužilačke odluke, posmatrana u svjetlu iznesenog i navoda Tužilaštva BiH da se radi o kompleksnim i složenim predmetima, te da su pojedini postupci u završnoj fazi istrage, u ovom trenutku nije mogla utjecati na drugačije odlučenje.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-3067/09 od 20. decembra 2012. godine, st. 37. i 39, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 10/13;
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-2156/10 od 28. februara 2013. godine, stav 31, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 27/13;
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-3469/10 od 28. februara 2013. godine, stav 34, lišavanje slobode tokom rata u Bosni i Hercegovini, nema povrede člana 3. Evropske konvencije
Ustavni sud zaključuje da postoji povreda prava iz člana II/3.b) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 3. Evropske konvencije kada je u okolnostima konkretnog slučaja, kod nesporne činjenice da je apelant u relevantnom periodu bio u rukama policije, izostala službena istraga o njegovim tvrdnjama o zlostavljanju koje su bile ozbiljne i koje su se odnosile na navedeni period.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-3840/13 od 26. oktobra 2016. godine, stav 85, neprovođenje efektivne istrage o apelantovim navodima o zlostavljanju prilikom davanja iskaza, utvrđena povreda člana 3. Evropske konvencije
Ustavni sud, ne ulazeći u pitanje opravdanosti donošenja naredbe o obustavi istrage i pritužbi na tu naredbu, zaključuje da postoji kršenje prava iz člana II/3.b) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 3. Evropske konvencije jer nadležno tužilaštvo u predmetu koji se tiče istrage smrti bliskih srodnika apelantica ni nakon šest godina nije odlučilo o pritužbama apelantica protiv naredbe o obustavi istrage u tom predmetu, a pri tome nije ponudilo niti jedan razlog koji bi se mogao smatrati razumnim i opravdanim za dugo trajanje konkretnog postupka.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-1638/17 od 17. januara 2018. godine, stav 60, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 11/18, istraga, utvrđena povreda člana 3. Evropske konvencije
Postoji kršenje prava apelanata iz člana II/3.b) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 3. Evropske konvencije za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda u vezi sa članom II/4. Ustava Bosne i Hercegovine i članom 14. Evropske konvencije za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda jer su nadležni policijski organi propustili da izvrše svoju pozitivnu obavezu da zaštite apelante kao učesnike Festivala (čiji je cilj bila promocija prava i kulture LGBT lica putem filmske umjetnosti kao jedna od metoda borbe za smanjenje homofobije), kao i zbog toga što su organi javne vlasti propustili da izvrše svoju proceduralnu obavezu da istraže propuste u organizaciji osiguranja Festivala i počinioce napada na apelante.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-4319/16 od 19. decembra 2018. godine, stav 113, pozitivna obaveza, djelotvorna istraga, utvrđena povreda člana II/3.b) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 3. Evropske konvencije u vezi sa članom II/4. Ustava Bosne i Hercegovine i člana 14. Evropske konvencije
