Sud se ne može izjasniti o pitanju koje mu je proslijedio nižestepeni sud ako to pitanje ne potpada pod član VI/3c) Ustava BiH, čak i u slučaju ako je to pitanje sadržano u Ustavu BiH.
• Rješenje broj U 10/01 od 4. maja 2001. godine
Član 54 Zakona o izmjenama i dopunama Zakona o radu („Službene novine Federacije Bosne i Hercegovineˮ broj 32/2000) je u skladu sa Ustavom Bosne i Hercegovine. Znatno smanjenje otpremnina u slučaju prestanka radnog odnosa zaposlenika na čekanju posla neće predstavljati kršenje prava na mirno uživanje imovine, niti prava na nediskriminaciju ako je zakonodavac bio prinuđen na smanjenje usljed ekstremnih ekonomskih uslova.
• Odluka broj U 26/00 od 21. decembra 2001. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 8/02
Član 20 Zakona o stambenim odnosima - prečišćeni tekst („Službeni list SRBiHˮ br. 14/84, 12/87 i 36/89 i „Službeni glasnik Republike Srpskeˮ br. 19/93 i 22/93) u saglasnosti je sa čl. II/3f) i k) Ustava Bosne i Hercegovine i članom 8 Evropske konvencije za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda i članom 1 Protokola broj 1 uz Evropsku konvenciju za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda. Ovim članom se reguliše postupak određivanja nosioca stanarskog prava na stanu nakon razvoda braka.
• Odluka broj U 55/02 od 26. septembra 2003. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 3/04
Član 37 Zakona o izmjenama i dopunama Zakona o osiguranju imovine i lica Federacije Bosne i Hercegovine („Službene novine Federacije Bosne i Hercegovineˮ broj 6/98) nije u saglasnosti sa članom II/3k) Ustava Bosne i Hercegovine i članom 1 Protokola broj 1 uz Evropsku konvenciju za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda. Činjenica je da zakonodavac, u ovom slučaju Parlament Federacije Bosne i Hercegovine, ne navodi argumente koji opravdavaju donošenje člana 37 kojim se očito zadire u individualna imovinska prava jer je propisano da se: „Na iznos naknade štete (glavnica), određene izvršnim ispravama (sudske presude i sudska poravnanja) i vansudska poravnanja iz osiguranja, ne obračunavaju se kamate za čitav period rata odnosno neposredne ratne opasnosti u Bosni i Hercegovini.ˮ S obzirom da nije utvrđen zakonit cilj miješanja utvrđena je povreda prava na imovinu.
• Odluka o meritumu broj U 50/01 od 30. januara 2004. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 24/04
Ustavni sud je zaključio da čl. 152-157 Zakona o prekršajima kojima se povređuju federalni propisi („Službene novine Federacije Bosne i Hercegovineˮ br. 9/96 i 29/00) nisu saglasni sa članom II/3e) Ustava Bosne i Hercegovine i članom 6 stav 1 Evropske konvencije jer propisuju samo formalnu mogućnost izjavljivanja vanrednog pravnog lijeka - zahtjeva sa sudsku zaštitu, ali ne i efektivan sudski postupak prema ovom pravnom lijeku. Na taj način je narušen princip pravne sigurnosti, a takođe je i onemogućeno ostvarenje prava na pristup sudu kao jednog od osnovnih prava iz člana 6 stav 1 Evropske konvencije, imajući u vidu da se u postupcima koji se vode prema osporenom zakonu tek korišćenjem zahtjeva za sudsku zaštitu omogućava „utvrđivanje krivične optužbeˮ od suda u smislu člana 6 stav 1 Evropske konvencije.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 17/06 od 29. septembra 2006. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 14/07
Ustavni sud zaključuje da odredbe člana 137a i 137b Zakona o dopunama Zakona o izvršnom postupku nisu u skladu s pravom na pravično suđenje iz člana II/3e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6 stav 1 Evropske konvencije. Naime, ustanove koje se u cjelini ili djelimično finansiraju iz budžeta, ukoliko protiv njih dođe do izvršenja na osnovu pravosnažne sudske odluke, mogu zahtijevati da se od izvršenja izuzmu sva novčana sredstva kojima raspolaže ta ustanova, tvrdeći da im ta sredstva služe za vršenje djelatnosti od javnog interesa i obezbjeđivanje ostvarivanja prava iz člana 79a stav 2 ZIP-a. U tom slučaju nadležni sud nema jasne kriterijume na osnovu kojih bi mogao da pouzdano utvrdi da li ta sredstva zaista služe navedenoj ustanovi za vršenje djelatnosti od javnog interesa i obezbjeđivanje ostvarivanja prava iz člana 79a stav 2 ZIP-a, čime je postupak izvršenja na osnovu pravosnažne sudske odluke postao nedjelotvoran pravni lijek u konkretnom slučaju. Na ovaj način, prema mišljenju Ustavnog suda, u odnosu na povjerioce koji posjeduju pravosnažne sudske odluke protiv navedenih ustanova dovedena je u pitanje suština prava iz člana 6 stav 1 Evropske konvencije, tj. onemogućeno im je pravo da prinudnim putem ostvare izvršenje pravosnažne sudske odluke, što, nesporno, predstavlja dio i suštinu navedenog člana Evropske konvencije.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 5/10 od 26. novembra 2010. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 37/11, za podnošenje zahtjeva u smislu člana VI/3c Ustava BiH nadležan je sudija/vijeće redovnog suda koji vodi predmetni postupak (prema ranijoj praksi bilo je nejasno da li ovakav zahtjev mora isključivo da podnese predsjednik redovnog suda)
Ocjena ustavnosti čl. 2, 7 i 24 Zakona o porezu na dohodak Federacije BiH.
Ustavni sud je zaključio da je, s obzirom na složeno ustavnopravno uređenje u Bosni i Hercegovini i podjelu nadležnosti, oblast direktnih poreza u nadležnosti entiteta i BDBiH, te da nadležni zakonodavac ima široko polje slobodne procjene u odabiru poreskog sistema i poreskih instrumenata koji su mu potrebni za ostvarenje ciljeva njegove poreske politike. Takođe, Ustavni sud je zaključio da se definicijom pojma „rezidentaˮ i „nerezidentaˮ u spornom zakonu ne diskriminišu državljani Bosne i Hercegovine, pa slijedi da odredbe čl. 2, 7 i 24 spornog zakona nisu u suprotnosti sa čl. I/7, II/1, II/2, članom II/3e), k) i m) i čl. II/4 i II/6 Ustava Bosne i Hercegovine i članom 14 Evropske konvencije u vezi sa članom 6 Evropske konvencije i članom 1 Protokola broj 1 uz Evropsku konvenciju, te sa članom 1 Protokola broj 12 uz Evropsku konvenciju.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 17/11 od 30. marta 2012. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 36/12
Ustavni sud zaključuje da odredba člana 39e st. 3 i 4 Zakona o prodaji stanova na kojima postoji stanarsko pravo u dijelu koji se odnosi na utvrđivanje naknade nije u skladu sa odredbom člana II/3k) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 1 Protokola broj 1 uz Evropsku konvenciju jer ne uspostavlja pravičnu ravnotežu između nosioca prava i javnog interesa stavljajući na nosioce prava poseban i prekomjeran teret. Nadalje, Ustavni sud zaključuje da je odredba člana 39a Zakona o prodaji stanova na kojima postoji stanarsko pravo u skladu sa pravom na imovinu iz člana II/3k) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 1 Protokola broj 1 uz Evropsku konvenciju jer se ovom odredbom uspostavlja pravična ravnoteža između nosioca prava i javnog interesa.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 15/11 od 30. marta 2012. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 37/12
Ustavni sud zaključuje da Zakon o parničnom postupku pred Sudom Bosne i Hercegovine („Službeni glasnik BiHˮ br. 36/04 i 84/07) nije kompatibilan sa članom II/3e) Ustava Bosne i Hercegovine i članom 6 stav 1 Evropske konvencije. Činjenica da u navedenom zakonu nema odredbi o nužnoj delegaciji nadležnosti Suda BiH predstavlja pravnu prazninu koja vodi ka kršenju prava na pravično suđenje.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 6/12 od 13. jula 2012. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 75/12
Ustavni sud zaključuje da Zakon o sprovođenju Aneksa „Gˮ Sporazuma o pitanjima sukcesije na teritoriji Republike Srpske nije u saglasnosti s odredbama člana III/1e), člana III/3b), člana IV/4b) i člana V/4a Ustava Bosne i Hercegovine.
U skladu sa uspostavljenim standardima i normama međunarodnog prava, te Sporazuma o sukcesiji i njegovim relevantnim aneksima nadležni organi u Bosni i Hercegovini, uključujući i redovne sudove, mogu da koriste one instrumente koji će, zavisno od ponašanja drugih potpisnica Sporazuma o sukcesiji, efektivno da zaštite stečena ili obezbijede ostvarivanje prava koja su predmet Sporazuma o sukcesiji i njegovih aneksa. To podrazumijeva aktivnu ulogu i neophodnu koordinaciju i/ili subordinaciju u skladu sa raspodjelom nadležnosti između organa i institucija u Bosni i Hercegovini.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 16/11 od 13. jula 2012. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 105/12
Ustavni sud zaključuje da je odredba člana 4 Zakona o sudskim taksama suprotna pravu na pravično suđenje iz člana II/3e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6 stav 1 Evropske konvencije zato što onemogućavanje vođenja postupka, ako na podnesak, uključujući i tužbu, nije unaprijed plaćena sudska taksa, ne predstavlja sredstvo koje je razumno proporcionalno ostvarenju legitimnog cilja jer se na taj način potpuno ograničava pravo na pristup sudu, odnosno mogućnost vođenja sudskog postupka, čime za stranku u postupku mogu nastati neotklonjive štetne posljedice, što je suprotno samoj suštini prava na pravično suđenje iz člana 6 stav 1 Evropske konvencije. Ustavni sud zaključuje da je odredba člana 384 Zakona o parničnom postupku u skladu s pravom na pravično suđenje iz člana II/3e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6 stav 1 Evropske konvencije, budući da se tom odredbom ne onemogućava vođenje postupka, već je propisan opšti princip u odnosu na troškove parničnog postupka.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 8/12 od 23. novembra 2012. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 10/13
Ustavni sud zaključuje da Zakon o platama i drugim naknadama u sudskim i tužilačkim institucijama na nivou Bosne i Hercegovine („Službeni glasnik BiHˮ br. 90/05 i 32/07) nije kompatibilan s odredbama člana II/4 Ustava Bosne i Hercegovine u vezi sa članom 14 Evropske konvencije, članom 1 Protokola broj 12 uz Evropsku konvenciju, kao i članom 26 Međunarodnog pakta o građanskim i političkim pravima.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 7/12 od 30. januara 2013. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 17/13
Ustavni sud zaključuje da su odredbe čl. 86 st. 1 i 2 i 88 Zakona o zaštiti i spašavanju ljudi i materijalnih dobara od prirodnih i drugih nesreća („Službene novine FBiHˮ br. 39/03, 22/06 i 43/10) kompatibilne s odredbama člana 1, 2 i 42 Zakona o deminiranju u Bosni i Hercegovini („Službeni glasnik BiHˮ broj 5/02).
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 5/13 od 5. jula 2013. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 62/13
Ustavni sud zaključuje da je zahtjev za ocjenu kompatibilnosti člana 3 Zakona o izmjenama i dopunama Zakona o izmirenju obaveza po osnovu računa stare devizne štednje („Službeni glasnik BiHˮ broj 72/07) sa zakonima Bosne i Hercegovine, postojanjem ili domašajem opšteg pravila međunarodnog javnog prava i sa Evropskom konvencijom neosnovan.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 12/13 od 5. jula 2013. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 62/13
Ustavni sud zaključuje da član 8 Zakona o ostvarivanju prava na starosnu penziju profesionalnih vojnih lica („Službeni glasnik RSˮ broj 26/13) nije u suprotnosti sa čl. II/1, II/4, III/3b) i III/5a) Ustava Bosne i Hercegovine.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 25/13 od 23. januara 2014. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 11/14
Ustavni sud zaključuje da Zakon o platama i drugim naknadama u sudskim i tužilačkim institucijama na nivou Bosne i Hercegovine („Službeni glasnik BiHˮ br. 90/05 i 32/07) u odnosu na navode iz zahtjeva Suda BiH, sudije Medihe Pašić, nije u skladu s odredbama člana I/2 Ustava Bosne i Hercegovine jer krši princip nezavisnosti pravosuđa kao osnovne garancije vladavine prava.
Ustavni sud ističe da Zakon o platama i drugim naknadama u sudskim i tužilačkim institucijama na nivou Bosne i Hercegovine („Službeni glasnik BiHˮ br. 90/05 i 32/07) u odnosu na navode iz zahtjeva Suda BiH, sudije Medihe Pašić, nije u skladu s odredbama člana II/4 Ustava Bosne i Hercegovine u vezi sa članom 14 Evropske konvencije, članom 1 Protokola broj 12 uz Evropsku konvenciju i članom 26 Međunarodnog pakta o građanskim i političkim pravima.
Ustavni sud zaključuje da je Zakon o platama i drugim naknadama u sudskim i tužilačkim institucijama na nivou Bosne i Hercegovine („Služ-beni glasnik BiHˮ br. 90/05 i 32/07) u odnosu na navode iz zahtjeva Suda BiH, sudije Halila Lagumdžije, u skladu s odredbama člana II/4 Ustava Bosne i Hercegovine u vezi sa članom 14 Evropske konvencije, članom 1 Protokola broj 12 uz Evropsku konvenciju i članom 26 Međunarodnog pakta o građanskim i političkim pravima.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 29/13 od 28. marta 2014. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 40/14
Ustavni sud zaključuje da je odredba člana 4 Zakona o sudskim taksama s tarifom HNK suprotna pravu na pravično suđenje iz člana II/3e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6 stav 1 Evropske konvencije zato što onemogućavanje vođenja postupka ako na podnesak, uključujući i tužbu, nije unaprijed plaćena sudska taksa, ne predstavlja sredstvo koje je razumno proporcionalno ostvarenju legitimnog cilja jer se na taj način potpuno ograničava pravo na pristup sudu, odnosno mogućnost vođenja sudskog postupka, čime za stranku u postupku mogu nastati neotklonjive štetne posljedice, što je suprotno samoj suštini prava na pravično suđenje iz člana 6 stav 1 Evropske konvencije.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 16/14 od 24. septembra 2014. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 99/14
Ustavni sud zaključuje da je odredba člana 330 stav 1 tačka b) Zakona o krivičnom postupku Federacije Bosne i Hercegovine u skladu s odredbom člana II/3e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6 stav 1 Evropske konvencije zato što propisivanje ovlašćenja žalbenom sudu da u postupku po propisanom pravnom lijeku, nakon ukidanja prvostepene odluke zbog pogrešno ili nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja, predmet vrati prvostepenom sudu uz upute kako da se otklone uočeni propusti, ne predstavlja kršenje principa nepristrasnosti i nezavisnosti u smislu prava na pravično suđenje.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 22/14 od 4. decembra 2014. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 101/14
Ustavni sud zaključuje da je član 11 Zakona o platama i drugim naknadama u sudskim i tužilačkim institucijama na nivou Bosne i Hercegovine („Službeni glasnik BiHˮ br. 90/05 i 32/07) koji propisuje pravo na naknadu za odlazak u penziju za sudije i tužioce u iznosu jedne osnovne plate u skladu sa člana I/2 i članom II/4 Ustava Bosne i Hercegovine, te članom 1 Protokola broj 12 uz Evropsku konvenciju i članom 26 Međunarodnog pakta o građanskim i političkim pravima.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 20/14 od 26. marta 2015. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 48/15
Ustavni sud zaključuje da je odredba člana 17 stav 4 Zakona o izvršnom postupku Federacije Bosne i Hercegovine („Službene novine Federacije BiH” br. 32/03, 52/03, 33/06, 39/09 i 35/12) kompatibilna s odredbama člana II/3e) Ustava Bosne i Hercegovine i odredbom člana 6 stav 1 Evropske konvencije budući da navedena odredba nije usmjerena na odugovlačenje izvršnog postupka, već naprotiv da prinudi izvršenika da svoju obavezu izvrši u što kraćem roku.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 4/15 od 30. septembra 2015. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 83/15
Ustavni sud zaključuje da odredba člana 119 stav 3 Zakona o policijskim službenicima Bosne i Hercegovine („Službeni glasnik Bosne i Hercegovineˮ br. 27/04, 63/04, 5/06, 33/06, 58/06, 15/07, 63/08, 35/09 i 7/02), kojom je propisano da policijskim službenicima Bosne i Hercegovine radni odnos prestaje, između ostalog, i kada navrše 40 godina penzijskog staža bez obzira na godine života, nije u suprotnosti sa članom II/4 Ustava Bosne i Hercegovine, odnosno da nema diskriminatorski učinak na policijske službenike Bosne i Hercegovine koji imaju prebivalište na teritoriji Republike Srpske.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 9/15 od 6. aprila 2016. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 34/16
Ustavni sud zaključuje da je član 97 stav 1 Zakona o izvršnom postupku RS kompatibilan sa članom II/3k) Ustava Bosne i Hercegovine i članom 1 Protokola broj 1 uz Evropsku konvenciju budući da navedena odredba sama po sebi ne proizvodi neproporcionalan odnos između prava izvršenika i javnog interesa da se založenom nepokretnošću obezbijedi potraživanje koje tražilac izvršenja ima prema izvršeniku.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 3/16 od 1. decembra 2016. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 1/17
Ustavni sud zaključuje da je odredba člana 1 Zakona o izmjenama i dopunama ZIP-a suprotna pravu na pravično suđenje iz člana II/3e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6 stav 1 Evropske konvencije zato što propisuje da nepokretnost može da bude prodata na trećem ročištu bez ograničenja najniže cijene u odnosu na utvrđenu vrijednost isključivo uz predhodno pribavljenu saglasnost organa izvršne vlasti (poreske uprave) ili ukoliko poreska uprava uskrati saglasnost dužna je da sudu predloži realnu vrijednost za koju nepokretnost može da bude prodata na trećem ročištu, na koji način se narušava princip „nezavisnog sudaˮ kao neodvojivog dijela prava na pravično suđenje iz člana II/3e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6 stav 1 Evropske konvencije.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 20/16 od 30. marta 2017. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 35/17
Ustavni sud zaključuje da je član 93 stav 4 Zakona o izvršnom postupku Republike Srpske suprotan pravu na pravično suđenje iz člana II/3e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6 stav 1 Evropske konvencije zato što propisuje da se istekom trećeg dana od dana oglašavanja rješenja na oglasnoj tabli suda smatra da je rješenje dostavljeno svim licima kojima se ono po zakonu dostavlja, a da pri tome nema elemenata koji bi učinili izvjesnim vrijeme oglašavanja na oglasnoj tabli kako bi se obezbijedile procesne garancije zainteresovanim licima za izjavljivanje pravnog lijeka koji je zakonom propisan.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 2/17 od 1. juna 2017. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 43/17
Ustavni sud zaključuje da je odredba člana 109 stav 6 ZIPRS suprotna garancijama prava na pravično suđenje iz člana II/3e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6 stav 1 Evropske konvencije zato što propisuje da se istekom trećeg dana od dana isticanja na oglasnoj tabli smatra da je rješenje o namirenju dostavljeno svim licima koja imaju pravo da se namire iz prodajne cijene, a da pri tome nema elemenata koji bi učinili izvjesnim vrijeme isticanja na oglasnoj tabli kako bi se obezbijedile procesne garancije zainteresovanim licima za izjavljivanje pravnog lijeka koji je zakonom propisan.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 7/17 od 30. novembra 2017. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 90/17
Ustavni sud zaključuje da je član 201 stav 4 Zakona o radu Republike Srpske kompatibilan sa članom II/3e) Ustava Bosne i Hercegovine i članom 6 stav 1 Evropske konvencije budući da navedena odredba sama po sebi nije nejasna te da ograničenja koja se njom uspostavljaju nisu nerazumna u smislu ostvarivanja same suštine prava na pristup sudu, odnosno ne predstavljaju pretjeran teret za radnike, već upravo služi ciljevima pravne sigurnosti i primjerenog sprovođenja pravde.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 11/17 od 15. februara 2018. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 17/18
Ustavni sud zaključuje da su odredbe čl. 182 stav 1, 208 stav 2 i 433 stav 1 Zakona o parničnom postupku Republike Srpske kompatibilne sa članom II/3e) Ustava Bosne i Hercegovine i članom 6 stav 1 Evropske konvencije budući da sporne odredbe ni na koji način nisu protivne osnovnim procesnim garancijama koje pruža pravo na pravično suđenje, a posebno pravu na pristup sudu kao segmentu prava na pravično suđenje budući da ograničenja koja se spornim odredbama nameću parničnim strankama ni u kom slučaju nisu nerazumna niti pretjerana. Dalje, Ustavni sud zaključuje da su odredbe čl. 182 stav 1, 208 stav 2 i 433 stav 1 ZPP kompatibilne i sa pravom na nediskriminaciju iz člana II/4 Ustava Bosne i Hercegovine i člana 14 Evropske konvencije u vezi s pravom na pravično suđenje jer podnosilac zahtjeva osim svojih navoda u ovom dijelu nije ponudio takve argumente koji bi sa sigurnošću upućivali na diskriminaciju parničnih stranaka spornim odredbama. Na kraju, Ustavni sud smatra da odredbe čl. 182 stav 1, 208 stav 2 i 433 stav 1 ZPP ne pokreću pitanja u vezi sa članom II/3h) Ustava Bosne i Hercegovine i članom 10 Evropske konvencije imajući u vidu činjenicu da se sloboda izražavanja, te zaštita koju u tom pravcu daje član 10 Evropske konvencije ne može poistovjetiti sa specifičnim procesnim zahtjevima iz ZPP, koji su propisani s ciljem ispunjenja određenih principa kao što je efikasnost postupka ili suđenje u razumnom roku.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 1/18 od 15. februara 2018. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 17/18
Ustavni sud zaključuje da su odredbe člana 329 stav 1 tačka b) Zakona o krivičnom postupku Republike Srpske i člana 3 Zakona o izmjenama i dopunama Zakona o krivičnom postupku Republike Srpske u skladu sa odredbom člana II/3e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6 stav 1 Evropske konvencije zato što propisivanje ovlašćenja žalbenom sudu da u postupku po propisanom pravnom lijeku, nakon ukidanja prvostepene odluke zbog pogrešno ili nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja, predmet vrati prvostepenom sudu uz uputstva kako da se otklone uočeni propusti ne predstavlja kršenje principa nepristrasnosti i nezavisnosti suda, ravnopravnosti strana u postupku, niti prava na suđenje u razumnom roku, odnosno prava na pravično suđenje generalno.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 18/18 od 29. novembra 2018. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 94/18
Ustavni sud zaključuje da osporeni član 52 Zakona o visokom obrazovanju Tuzlanskog kantona kojim je propisano uslovljavanje imenovanja rektora univerziteta od strane senata prethodnim davanjem saglasnosti senatu od strane upravnog odbora, odnosno propisana mogućnost, u određenim slučajevima, za imenovanje rektora od strane upravnog odbora, nije u skladu sa članom 18 Okvirnog zakona kojim je utvrđeno da rektora univerziteta bira senat kao najviše akademsko tijelo. Takođe, član 6 Zakona o izmjenama i dopunama Zakona o visokom obrazovanju Tuzlanskog kantona kojim je propisan institut mandata privremenih organa svih rukovodnih i upravnih organa nije u skladu sa čl. 1 i 2 Okvirnog zakona, koji ovakvu mogućnost ne predviđa.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 22/18 od 5. jula 2019. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 53/19
Ustavni sud zaključuje da je odredba člana 433 stav 1 Zakona o parničnom postupku Republike Srpske kompatibilna sa članom II/2 Ustava Bosne i Hercegovine i članom 13 Evropske konvencije u vezi s pravom na imovinu budući da sporna odredba jasno reguliše parnični postupak po žalbi u sporovima male vrijednosti, te je u okviru diskrecionog prava datog državi da uredi sistem država odredila obim i granice ispitivanja žalbe, a sama činjenica da stranka koja je nezadovoljna donijetom odlukom prvostepenog suda odluku više ne može osporavati zbog pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja ni na koji način ne dovodi u pitanje garancije iz člana 13 Evropske konvencije u vezi s pravom na imovinu.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 23/18 od 5. jula 2019. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 53/19
Ustavni sud zaključuje da u odredbi člana 17 tačka (22) u vezi sa članom 18 tačka (a) Zakona o VSTS-u ne postoji nekompatibilnost sa odredbom člana I/2 Ustava Bosne i Hercegovine jer u navedenim zakonskim odredbama (član 17 tačka (22) Zakona o VSTS-u) Ustavni sud ne vidi ništa nejasno ili neprecizno što bi moglo da dovede u pitanje standard kvaliteta zakona do te mjere da se može reći da nije u skladu s vladavinom prava iz člana I/2 Ustava Bosne i Hercegovine, te iz istih odredbi (misli se na član 18 tačka (a) Zakona o VSTS-u) ne proizlazi neusklađenost sa Zakonom o Sudu BiH do te mjere da ona utiče na povredu demokratskih principa iz člana I/2 Ustava Bosne i Hercegovine.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 4/19 od 5. jula 2019. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 53/19
Ustavni sud zaključuje da odredbe člana 2 st. (2) i (3) Zakona o visini stope zatezne kamate na neizmirena dugovanja („Službene novine Federacije Bosne i Hercegovine” br. 56/04, 68/04, 29/05 i 48/11) [koje propisuju da se zatezna kamata iz stava 1 ovog člana neće obračunavati za period ratnog stanja od 18.9.1991. godine do 23.11.1995. godine, te da se izuzetno od odredbi iz st. 1 i 2 ovog člana, na iznos naknade štete (glavnica) određene izvršnim ispravama (sudske presude i sudska poravnanja) i vansudska poravnanja iz osnova osiguranja definisanog Zakonom o osiguranju imovine i lica („Službene novine Federacije BiH”, br. 2/95 i 6/98) za period od 18.09.1991. godine do 23.12.1996. godine, plaća zatezna kamata po stopi od 0,5% godišnje] nisu u saglasnosti sa članom II/3k) Ustava Bosne i Hercegovine i članom 1 Protokola broj 1 uz Evropsku konvenciju.
Ustavni sud zaključuje da je član 4 Zakona o visini stope zatezne kamate na neizmirena dugovanja („Službene novine Federacije Bosne i Hercegovine” br. 56/04, 68/04, 29/05 i 48/11) [koja propisuje da će se postupci za utvrđivanje visine zatezne kamate iz člana 1 ovog zakona koji nisu okončani do dana stupanja na snagu ovog zakona ili su okončani a nisu izvršeni, okončati prema odredbama ovog zakona i kamatnoj stopi od 12% godišnje] u saglasnosti sa članom II/3k) Ustava Bosne i Hercegovine i članom 1 Protokola broj 1 uz Evropsku konvenciju za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U 6/19 od 4. oktobra 2019. godine, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovineˮ broj 90/19
