Član 6. Evropske konvencije ne štiti državne organe i ustanove s javnim ovlaštenjima. Štaviše, Evropskom konvencijom predviđeno je da su, u obavljanju svojih dužnosti, svi nivoi državnih vlasti obavezni poštovati prava i obaveze navedene u njoj. U navedenom kontekstu, entitetski javni radio-televizijski emiteri ne uživaju zaštitu člana 10. Evropske konvencije. Nadalje, konkretni slučaj ne sadrži elemente zbog kojih bi se Evropska konvencija morala tumačiti na drukčiji način. Prethodni stav se, međutim, ne odnosi i na pravo zaposlenih u javnim radio-televizijskim emiterima na slobodu izražavanja i informiranja iz člana 10. Evropske konvencije. U pogledu toga, Ustavni sud se poziva i na stav Evropskog suda za ljudska prava, kao npr. u presudi od 26. septembra 1995. godine u predmetu Vogt protiv Njemačke i dr., prema kojem su načela iz člana 10. Evropske konvencije primjenjiva i na državne službenike, jer, iako je opravdano da država nametne državnim službenicima, s obzirom na njihov status, dužnost diskrecije, državni službenici su pojedinci i, kao takvi, potpadaju pod zaštitu člana 10. Evropske konvencije.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj U-42/03 od 17. decembra 2004. godine, stav 24, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 36/05, postupak ocjene usaglašenosti čl. 6, 7, 9, 43, 71. i 72. Zakona o osnovama Javnog radio-televizijskog sistema i Javnog radio-televizijskog servisa Bosne i Hercegovine sa Ustavom BiH
Postoji povreda prava na slobodu izražavanja u slučaju kada redovni sudovi izađu van dozvoljenog stepena slobodne procjene kada zaključe da sporni tekst predstavlja iznošenje činjenica, iako on u cijelosti izražava vrijednosne sudove apelanata, čime dolazi do povrede načela proporcionalnosti u odnosu na ravnotežu između ograničavanja slobode medija i ugleda javne ličnosti.
• Odluka o meritumu broj AP-787/04 od 20. decembra 2005. godine, stav 50, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 41/06, ograničavanje u ostvarivanju prava na slobodu izražavanja apelanata, utvrđena povreda člana 10. Evropske konvencije i člana II/3.h) Ustava BiH
Nema povrede prava na slobodu izražavanja iz člana II/3.h) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 10. Evropske konvencije kada je sudskom presudom u građanskoj parnici apelantu naloženo platiti odštetu nanesenu tužiočevom ugledu iznošenjem i prenošenjem neistinitih činjenica jer je „miješanje" bilo u skladu sa zakonom, cilj mu je bio „zaštita prava drugih" i bilo je „neophodna mjera u demokratskom društvu".
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-913/04 od 20. decembra 2005. godine, stav 40, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 41/06;
• Odluka o meritumu broj AP-1005/04 od 2. decembra 2005. godine, stav 51, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 45/06;
• Odluka o meritumu broj AP-1145/04 od 2. decembra 2005. godine, stav 52, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 45/06;
• Odluka o meritumu broj AP-96/05 od 2. februara 2006. godine, stav 49, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 37/06
Nema kršenja prava na slobodu izražavanja iz člana II/3.h) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 10. Evropske konvencije kada su Kantonalni sud i Vrhovni sud za svoje odluke, kojima je apelant obavezan na naknadu materijalne štete tužiocu u vidu izgubljene koristi zbog kršenja prava na komercijalni ugled, dali argumentirano i jasno obrazloženje, u situaciji kada je nesporno dokazano da je tužiocu nastupila materijalna šteta u vidu izgubljene dobiti nakon što je apelant u svom dnevnom listu objavio sporni članak pronoseći neistinitu informaciju o kvalitetu pšenice koju je tužilac uvozio i zbog kojeg su tužiočevi poslovni partneri s njim otkazali prethodno zaključene kupoprodajne ugovore.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP-2753/16 od 17. jula 2018. godine, stav 40, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 55/18, povreda prava na komercijalni ugled, naknada štete, nema povrede člana 10. Evropske konvencije ni člana II/3.h) Ustava BiH
