Nije povrijeđeno apelantovo pravo na slobodu kretanja i prebivališta iz člana II/3m) Ustava Bosnei Hercegovineičlana 2 Protokolabroj 4 uz Evropskukonvenciju kada je ovo njegovo pravo ograničeno u zakonitom postupku na osnovu relevantnih odredaba ZKPBiH, izricanjem mjera koje su bile nužne u demokratskom društvu radi sprečavanja kriminala i kojima nije narušen princip proporcionalnosti na apelantovu štetu.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP 5314/14 od 14. maja 2015. godine, stav 34, mjere zabrane - zabrana napuštanja boravišta i zabrana putovanja, nema povrede člana 2 Protokola broj 4 uz Evropsku konvenciju
Odredbom člana 140b stav 2 ZKPBiH propisano je da kada odlučuje o pritvoru sud može da izrekne zabranu napuštanja boravišta, zabranu putovanja i ostale mjere zabrane po službenoj dužnosti umjesto određivanja ili produženja pritvora. Sud je, u skladu sa odredbama člana 261 ZKPFBiH, ovlašćen da u slučaju kada optuženi koji je uredno pozvan očigledno izbjegava da dođe na glavni pretres i ako dovođenje prinudom nije uspjelo može optuženom da odredi pritvor koji, ako ne bude ranije ukinut, može da traje do objavljivanja presude, a najduže 30 dana, a iz odredbe člana 140b stav 2 ZKPFBiH proizlazi da sud kada odlučuje o pritvoru uvijek može da izrekne zabranu napuštanja boravišta, zabranu putovanja i ostale mjere zabrane po službenoj dužnosti umjesto određivanja ili produženja pritvora. Dovodeći u vezu navedeno sa okolnostima konkretnog slučaja, Ustavni sud zapaža da, kako to proizlazi iz zapisnika s glavnog pretresa, odnosno kako je to sam sud utvrdio i konstatovao u zapisniku, optuženi (apelant) nije bio uredno pozvan pa slijedi da nije ispunjen ovaj uslov da bi sud mogao da preduzme mjere u skladu sa ovlašćenjima iz člana 261 ZKPFBiH. Nadalje, Ustavni sud zapaža da je osporenim rješenjima apelantu određena mjera zabrane do okončanja krivičnog postupka, a odredba člana 261 stav 4 ZKPFBiH izričito propisuje da ovako određen pritvor, pa tako i mjere zabrane koje su apelantu određene kao alternativa pritvoru, može da traje najduže 30 dana. Da bi se apelantu mogle izreći mjere zabrane koje u skladu sa odredbom člana 140b stav 5 ZKPFBiH mogu da traju do pravosnažnosti presude, a kako je to određeno osporenim rješenjima, morao je, prema stavu 1 člana 140b ZKPFBiH, da postoji prijedlog stranke u postupku, a što je u konkretnom slučaju izostalo. Iz navedenog proizlazi da mjere zabrane koje su apelantu izrečene nisu određene u skladu sa zakonom, što je dovoljno da se utvrdi povreda apelantovog prava bez razmatranja njegovih ostalih navoda u pogledu opravdanosti mjera zabrane.
• Odluka o dopustivosti i meritumu broj AP 2098/18 od 17. jula 2018. godine, st. 38-40, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 58/18, mjere zabrane – zabrana napuštanja boravišta i zabrana putovanja, povreda člana 2 Protokola broj 4 uz Evropsku konvenciju
