Dovodeći navedene principe u vezu s okolnostima konkretnog slučaja, Ustavni sud smatra da rješenje Kantonalnog suda, odnosno nedonošenje odluke u razumnom roku o tužbi u upravnom sporu, nije dovedeno u pitanje apelantkinjino pravo na pristup obrazovnim institucijama koje su u datom trenutku postojale. U okolnostima konkretnog slučaja, odlučivanje o apelantkinjinom tužbenom zahtjevu moglo je biti od uticaja, u slučaju pozitivnog ishoda, samo na obezbjeđivanje još jedne prilike (ponovno polaganje popravnog ispita) da pokuša ispuniti uslove propisane zakonom (pozitivna ocjena iz svih nastavnih predmeta) za sticanje prava za prelazak u naredni razred, ali nikako nije bilo od uticaja na nastavak njenog obrazovanja u gimnaziji koju je pohađala, s obzirom da je isti razred mogla još jednom da pohađa. Dakle, odluka o predmetnom upravnom sporu mogla je samo uticati da apelantkinja, u određenoj školskoj godini, položi sve predmete iz te godine, ali nije mogla dovesti u pitanje apelantkinjino školovanje u predmetnoj obrazovnoj instituciji. Shodno navedenom, Ustavni sud smatra da apelantkinji nije bilo uskraćeno pravo pristupa obrazovnoj instituciji za koju se opredijelila, kao i pravo da stekne, u skladu sa pravilima na snazi, zvanično priznanje za obrazovanje koje je završila.
• Odluka o meritumu broj AP 1455/08 od 9. marta 2011. godine, stav 49, objavljena u „Službenom glasniku Bosne i Hercegovine" broj 48/11
